Babesia to pasożytniczy pierwotniak, który w dużym stopniu przypomina zarodźca malarii, ale w odróżnieniu od niego przenoszony jest przez kleszcze, a nie komary. Choroba wywoływana przez Babesie znana jest babesjozą (inne nazwy to babeszjoza, babezjoza), niekiedy stosuje się również nazwę piroplazmoza. Istniej 13 różnych gatunków Babesi, ale uważa się, że tylko cztery z nich powodują infekcje u ludzi. Są to: Babesia microti, Babesia duncani, Babesia divergens oraz Babesia venatorum.
Podobnie jak zarodźce malarii Babesia wnika do czerwonych krwinek – erytrocytów, gdzie rozwijając się i rozmnażając prowadzi do ich zniszczenia. Ponadto w przebiegu infekcji Babesią może występować blokowanie włosowatych naczyń krwionośnych i zastój mikrokrążenia wskutek osadzania się w naczyniach fragmentów zniszczonych erytrocytów. Ich obecność w krwioobiegu może powodować stany zapalne wątroby, nerek i śledziony.
Babesia wykorzystuje dwa charakterystyczne mechanizmy w obronie przez systemem odpornościowym człowieka:
1. Babesia znacznie hamuje produkcję tlenku azotu (NO) w ludzkim organizmie.
Kiedy pasożyt atakuje erytrocyty, wówczas erytrocyty uwalniają tlenek azoty (NO), jako jeden z głównych mechanizmów obronnych. Tlenek azotu to toksyczny gaz dla wielu bakterii i wewnątrzkomórkowych pasożytów, w tym Babesi. Babesia wykształciła więc mechanizm obronny: wydziela składnik bardzo podobny do arginazy, która naturalnie występuje w organizmie. Arginaza to enzym, który zwrotnie hamuje produkcję NO przez erytrocyty; inaktywuje L-arginine, która jest niezbędnym substratem w syntezie NO. Babesia jest bardzo wrażliwa na L-argininę, dlatego suplementacja z L-argininą pomaga zahamować infekcję Babesią.
2. Babesia wykazuje zdolność zmiany polaryzacji immunologicznej, przez co dochodzi do zmiany ludzkiej odpowiedzi immunologiczną z Th 1 do Th 2.
Komórki odpornościowe T ( w skrócie Th) stają się aktywne podczas infekcji. W zależności od rodzaju infekcji organizm pobudza do produkcji różne typy tych komórek: Th 1, Th 2, Th3, Th 9 itd. Jest to o tyle istotne, że zwykle dany patogen jest zwalczany za pomocą danej odpowiedzi immunologicznej, zaś złe dopasowanie mechanizmu do patogenu powoduje, że organizm nie może wyeliminować danego patogenu. Komórki Th1 uczestniczą w odpowiedzi typu komórkowego przeciwko patogenom wewnątrzkomórkowym. Natomiast limfocyty Th2 są podstawowymi komórkami warunkującymi mechanizmy odpowiedzi humoralnej przeciwko zewnątrzkomórkowym patogenom. Mechanizm ten wykorzystuje większość koinfekcji z grupy Lyme – butujących wewnątrzkomórkowo. Pozwala to efektywnie hamować właściwą rekcję immunologiczną. Spolaryzowany w kierunku Th2 wzorzec wiąże się z licznymi schorzeniami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń lub twardzina układowa.
Zakażenie Babesią staje się coraz powszechniej rozpoznawane, zwłaszcza u chorych na boreliozę. Szacuje się, że Babesia występuje u 8–20% kleszczy. Niektórzy lekarze, na podstawie własnych obserwacji klinicznych, twierdzą, że na pewnych obszarach wartość ta sięga aż 70%.
Więcej na temat objawów i naturalnych sposobów zwalczania Babesii znajdziesz tutaj